“Terug naar Hasselt”Gudrun Bongaerts

 9789462420434/2016 uitgeverij Kramat

Bij het zien van de cover moest ik gelijk denken aan “terug naar Oegstgeest” van Jan Wolkers. Dit blijkt geen toeval. In het verhaal rijkt haar man de titel “terug naar Hasselt” aan met een verwijzing naar het boek van Wolkers en geeft ze haar verhaal dit als werktitel. Ik ben blij dat het niet bij een werktitel is gebleven want het dekt de lading van het verhaal. En het is een intensieve lading.

Het verhaal gaat over een vrouw die met haar gezin terug gaat verhuizen naar Hasselt. Daar heeft zij haar jeugd doorgebracht en behoorlijk heftige dingen mee gemaakt. De verhuizing is voor haar ook een moment van terugblikken, bezinnen en afsluiten. Ze schrijft over het opgroeien in Hasselt, het volwassen worden. Haar eerste liefde, het ongeluk, het gemis. Een heftig verhaal wat rauw op je dak valt. Het speelt zich af in de jaren tachtig. Blowen en muziek hebben een grote impact. Het verhaal begint met de songtekst van David Bowie “ashes to ashes” en eindigt met “Blackstar”. Een macabar toeval wil dat “Blackstar” het afscheid was van David Bowie die overleed vlak voor het ter perse gaan van deze roman.

De hoofdfiguur van dit verhaal is 15 als ze de 18ejarige Serge ontmoet, een complexe jongen waar ze verliefd op wordt. Zijn vriend Tom wordt echter haar vriendje en ze vertoeven vaak op het appartement van Serge. Er ontstaat een aparte driehoeksverhouding, één van aantrekken en afstoten. Tom en Serge zijn geen lieverdjes en komen uit zeer verschillende milieus. Hun liefde voor snelle motoren en het opzoeken van gevaar delen ze , net als hun liefde , ieder op zijn manier, voor haar.  Het gaat niet alleen over liefde en opgroeien in de jaren tachtig maar ook over loslaten en verlies.  Dit alles probeert ze nu dertig jaar later te verwerken en af te sluiten door terug te blikken op haar jeugd.

Zoals gezegd trok de cover mij aan en ook de verwijzing naar de jaren tachtig. Een periode waarin ik zelf ben opgegroeid. Uiteraard niet in Hasselt,  maar het tijdsbeeld was zeer herkenbaar, ook de verwijzingen naar de muziek in het boek waren herkenbaar. Even waande ik mij weer terug in de tijd .Dat het ook nog op waarheid is gebaseerd geeft het geheel een extra huivering. Het verhaal is dan wel geen thriller het bevat toch de nodige ernstige thriller elementen.

Door middel van herinneringen wordt het verhaal chronologisch verteld. Een prettige manier van vertellen vind ik zelf. Ik had af en toe wel wat moeite met het Vlaams, dat was wat vermoeiend met lezen. Sommige woorden en uitdrukkingen zijn immers heel anders dan  in het Nederlands. Doordat ik hier doorheen moest lezen was af en toe voor mij het tempo wat uit het verhaal. Maar dat is een kleine kanttekening want het verhaal zelf is uniek en heftig.

 

Met dank aan uitgeverij Kramat voor het beschikbaar stellen van het recensie exemplaar. De foto van de cover komt van de site van de uitgeverij.